Didar Ahmad is geen manager die meteen na binnenkomst vertelt wat er nu weer
allemaal anders moet. Integendeel. Toen de nieuwe plantmanager van Hermes in
Tienray op 1 mei van dit jaar begon, trok hij zijn overall aan en liep mee op alle
afdelingen van het bedrijf.
“In de productie, de kwaliteitsdienst, de technische dienst, bij de logistiek en de commercie.
Eerst maar eens kennismaken met de mensen die er werken en luisteren naar wat zij te
zeggen hebben”, zegt Didar, die samen met zijn vrouw in Cuijk woont.
Hoewel zijn tongval onmiskenbaar Brabants is, liggen zijn roots in Irak. Als vierjarige kwam
hij naar Nederland en deed als vanzelf het Brabants op. “Mensen zijn weleens verbaasd als
ze me alleen van de telefoon kennen en mij dan zien.”
Didar studeerde bedrijfskunde op hbo-niveau en begon in ‘de doekjes’ bij Pampers. Al snel
werd hij gevraagd als manager in de productie en daar werkte hij zo’n acht jaar. “In de textiel, aluminium, keramiek en nu dus in de beton. Daar wist ik in het begin niet zoveel van.”
Bij het meewerken werd hij al snel wijzer. “Ik heb geleerd dat beton bepaald geen simpel
materiaal is. Een kleine verandering maakt al snel een groot verschil in kwaliteit. “Je moet
constant aandacht hebben voor de kwaliteit om uiteindelijk goede producten op het tasveld
te krijgen.”
Dat wil Didar door in eerste instantie aandacht voor de mensen te hebben. “Ik ben een
dienende leider. Ik investeer in mensen die willen en durven te doen.” Bij Hermes werken 22
mensen, in vaste dienst en als uitzendkracht. Een deel daarvan is arbeidsmigrant. “Je moet
ze anders benaderen, begrijpen hoe ze in elkaar zitten. Dat is belangrijk omdat de
arbeidsmentaliteit verschillend is van de Nederlandse medewerkers.”
Een van de doelen van het werk van plantmanager Didar is om meer structuur en
duidelijkheid binnen Hermes in te voeren. “Ik wil wel graag dat mensen de vrijheid behouden, maar meer binnen kaders.”
Zo voerde hij onder andere het teamleidersoverleg in dat op vaste dagen twee keer per week plaatsvindt. “Op maandag zitten we bij elkaar om te bespreken hoe de week eruit ziet. Op donderdag kijken we terug op de drie dagen daarvoor en ook vooruit naar de rest van de
week. Dat overleg duurt tien tot dertig minuten, afhankelijk van het aantal onderwerpen.”
Overleg heeft hij ook regelmatig met verschillende managers vanuit het hoofdkantoor van
BTE. “Daar is het bedrijf erg goed in. BTE is een verwelkomende organisatie. Ze helpen en
ondersteunen op een goede manier. Niet eens per maand even langskomen om te vertellen
hoe het moet, maar een keer per week een hele dag meelopen om te horen wat er speelt en
ondersteuning te bieden. Zo voel je je echt ondersteund.”
Als Didar de deur bij Hermes na een werkdag achter zich dicht heeft getrokken, ontspant hij
zich graag met motorrijden of modelbouw. “Met motorrijden ben je helemaal in het moment. Een uurtje rijden voordat we gaan eten, is heel ontspannend. Je bent alleen maar met het rijden bezig.”
Hetzelfde ervaart hij met de modelbouw. Het nauwgezet in elkaar zetten van huizen en
andere miniatuurgebouwen vraagt geduld en concentratie en dat helpt bij het verwerken van de dagelijkse bezigheden op het werk. “Ik heb in mijn omgeving al verschillende mensen
gezien die dat evenwicht niet in de gaten hielden en een burn-out kregen. Het is belangrijk
om je goed te ontspannen.”
Dat welzijn gunt hij de medewerkers van Hermes ook. “Ik wil graag dat mensen goed in hun
vel zitten en na het werk ook gezond naar huis kunnen. Daarom is veiligheid ook een van
mijn speerpunten. Zo ben ik nu bezig met een verkeersplan voor op het terrein. Er komen
bijvoorbeeld duidelijk aangegeven looproutes om de verschillende vervoersvormen van
elkaar te scheiden. En zo zijn er nog wel meer zaken op het gebied van veiligheid waar ik
wat mee wil gaan doen.”
